Viens lentement t'asseoir / Yavaşça gel otur

Akşamın, Sakin ışığın çiçeklerini örttüğü Yerin yakınına
Yavaşça gel, otur
gecenin sende sızmasına izin ver
Biz seviniyoruz onun dehşet denizinin, dualarımızı bulandırmasına

Yukarda, yıldızların saf kristali yanıyor
İşte en net ve en yarısaydam gök kubbe
Sadece mavi bir göl yada mihrabın nakışlı bir camı
Ve arasından bakan gökyüzü işte!

Bin sesli büyük sır
Senin etrafında konuşuyor
Bütün doğanın bin yasası
etrafında kımıldanıyor
Görünmezliğin gümüş yayları
Ruhunu..
nişan tahtaları için.
Ruhunun şehvetini alıyor
Ah temiz kalp ama korkmuyorsun!
Ama korkmuyorsun
Çünkü inanıyorsun, bütün dünya iş birliği yapıyor
Hayatı yeşerten
sende gizemi beliren bu aşk için.

Hadi sakince uzat ellerini
ve yavaşça tap;
sana büyük bir saflık nasihati
Yüz, tuhaf bir altın sarısı gibi
Gök kubbeye ait gece yarılarının altında.
ÉMILE VERHAEREN

Çevirin Damla Yazar